پوست مصنوعی نسبت به پوست‌های طبیعی بدلایل زیر پرطرفدارتر است :
۱-در دف مصنوعی ، پوست دف در تمام جاها ضخامت یکسانی دارد.
۲-دف مصنوعی کوک ثابتی دارد بنابراین هنگام اجرا خطر تغییر کوک ندارد.
۳-عدم جذب رطوبت در آن.
۴-پوست در همه جا کشش یکسانی دارد بنابراین کمان تاب برنمیدارد.
۵-بی تاثیر در برابر باکتری‌ها و میکروب‌ها.
بیماری و حساسیت نیز ایجاد نمیکند.
۶-بوی نامطبوع نیز نمیدهد.
مثل پوست حیواناتی همانند میش،گوسفند، بز، و آهو. پوست مناسب پوستی است که کهنه باشد. یعنی اگر به پوستی آب بزنیم و از آن بوی نامطبوع ساطع نشود، پوست کهنه است.
پوست باید به خوبی دباغی بشود، یعنی در تمام نقاط، ضخامت یکسان شود. در دباغی، پوست در آب خوابانده میشود و بعد موها را از پوست جدا میکنند. از آهک و مواد شیمیایی که در چرم سازی به کار می‌رود، نباید در دباغی پوست دف استفاده کرد چون چربی پوست از بین رفته و روی صدا تاثیر بدی دارد.
تاثیرات منفی گرم‌کردن‌پوست دف:
گرم کردن زیاد پوست موجب کج شدن‌کمانه دف و احتمال پاره شدن پوست،
خشک شدن چربی و بد صدا شدن پوست میشود.
پوست نباید اب بخورد چون به مرور کیفیت صدا بد میشود .
اگر پوست دف خیلی کشیده شد، آن را از طرف پوست روی زمین صاف میگذارند تا رطوبت زمین را آهسته به خود جذب کند.
برای گرم کردن پوست بترتیب اولویت از هوای خشک، آفتاب ، تشک برقی ، و در نهایت اگر مجبور شدیم از هیتر برقی یا اتش استفاده میکنیم. برای جلوگیری از خشک شدن چربی و پاره شدن پوست توسط اتش. باید دف را دایماً بر روی حرارت بچرخانیم تا پوست بتدریج منقبض شود. با دست دما را کنترل میکنیم.
